Wanaka en Queenstown

Wanaka en Queenstown

Na Fox ga ik op weg naar Wanaka. Ik heb hier in eerste instantie drie nachten geboekt, maar ik boek er de volgende dag twee nachten bij. Het zonnetje schijnt, het is een fijn hostel en ik heb nog alle tijd. Ik heb er behoefte aan ergens wat langer te blijven en dit is een perfecte plek. In Wanaka doe ik het rustig aan. Ik vul de dag met relaxen, beetje rondwandelen, lezen, wat series kijken op mijn tablet. Echt even lekker lui, en ik geniet ervan. En ik ben door Julia, die ik in Picton heb ontmoet, gewezen op een winkel genaamd ‘Patagonia’. Zij hebben heerlijke chocolade en blijkbaar fantastisch ijs! Ook die heb ik uiteraard getest en ze had gelijk, het is heerlijk!

Ik heb ook iets actiefs gedaan, jaja. Ik heb de eerste volle dag een wandeling gemaakt naar de top van Mount Iron. Niet heel hoog maar wel erg steil en hoog genoeg voor een prachtig 360 graden uitzicht over Wanaka. En ik heb geluk, want het is niet bewolkt, dus kan ik ook heerlijk ver weg kijken. Ik probeer het wederom vast te leggen, maar dat lukt gewoon niet. Op de foto krijg je het nu eenmaal niet zo mooi vastgeled als het werkelijk is. Maar het weerhoudt me er niet van het toch te proberen. Bovenop staan verschillende bankjes en ik neem het ervan. Nadat ik rondgelopen heb, foto’s heb gemaakt en wat op de informatiebordjes heb gelezen, ga ik languit op het bankje liggen. Muziekje op en genieten van het prachtige uitzicht met het zonnetje op mijn gezicht. Wat wil ik nog meer?

Er is hier ook een leuke bioscoop, die mag ik natuurlijk niet missen. Het is er kleinschalig en er staan niet alleen typsiche bioscoopstoelen, maar ook banken en van die heerlijke relaxtstoelen. Heel grappig! Ik besluit op een ‘gewone’ stoel te gaan zitten, want die heeft de beste plek:) ik ga naar de film ‘The Theory Of Everything”. Erg bijzondere film, ik heb genoten.

Vrijdags 6 maart is de verjaardag van tante Joke. Ook nu vind ik het weer gek om hier te zijn. Maar ik denk aan jullie daar thuis hoor, liefs! Ik besluit een bloemetje te kopen en deze een mooi plekje te geven aan het prachtige Lake Wanaka. Dat lukt. Ik ben tevreden, een mooi plekje in de boom, zodat het bloemtje mooi blijft liggen op een geweldig mooi plekje. Blij dat ik vandaag iets hebben kunnen ‘doen’.

Zaterdag is mijn laatste dag hier, zondag vertrek ik naar Queenstown. ’s Ochtends doe ik het rustig aan, want de dag begint met regen, bewolking en dus grijze lucht. Ik slaap uit, ontbijt op mijn gemak, lees wat en ga ’s middags de deur uit. Wandelen langs het meer, nog meer lezen en uiteindelijk lekker fish and chips halen, en op het gras aan het meer lekker op eten. Mmmm... ik zou kunnen leven op fish and chips haha. En dan.. ja gadver, platsch! Vogelpoep! Bah bah. Maar een geluk, het is op mijn hand en het gras en niet op mijn eten! Haha wat een mazzel. Snel handen poetsen, weg onder die enge boom en verder eten. Dan wil ik weer terug naar mijn hostel lopen, maar hoor ik goede muziek, live! En ze zijn goed. Ik ga lekker op een bankje zitten en geniet! Wat later komen er meer mensen bij zitten, het blijken ene Leo en Rachel. Leo woont op het moment in Queenstown, komt uit Argentinië, hij was het weekend eropuit geweest en kwam daar Rachel tegen, die een lift nodig had naar Queenstown. Rachel komt uit Canada. We hebben een gezellige avond. We spreken af om de volgende dag wat te gaan drinken in Queenstown, want daar zijn we alledrie morgen ook weer. De muzikanten, twee mannen, blijken trouwens pas voor de eerste keer samen te spelen, maar wat zijn ze goed samen!

Om 20.30 uur kondigen ze hun laatste nummer aan, maar als ze daarmee klaar staan juicht iedereen en roept om meer! Dat is zo gaaf. Ze geven gehoor aan ons verzoek, ze doen nog een nummer. “Don’t worry, be happy” en zo goed! Wanneer dit nummer is afgelopen is het nog niet genoeg voor ons... ze twijfelen of ze het doen of niet, maar dan grijpt de serveerster in van het cafe waar ze staan te spelen. Ze mogen niet meer, echt niet! Jammer! Maar we hebben genoten. Tevreden kan ik terug naar mijn hostel. Moet je kijken wat er weer voor spontaans op mijn pad komt. Wil ik eigenlijk naar mijn hostel, word ik getrokken door de muziek, en heb je een toffe avond en weer nieuwe mensen ontmoet

De volgende dag gaat mijn bus pas laat in de middag, maar moet ik toch om 10 uur uitchecken. Ik heb geen zin om op en neer te gaan wandelen, dus besluit in het hostel te relaxen. Ik zet een film op en doe nog lekker lui! Daarna met de bus naar Queenstown. Is wederom een mooi ritje. En ik heb geluk, de buschauffeur vroeg waar ik naartoe moest, naar welk hostel. En hij zei, oh blijf na de stop in de stad maar zitten, zet ik je wel voor de deur af, ik kom er toch langs. Top, scheelt weer een stuk lopen en sjouwen met mijn bepakking;-)

Na het inchecken ga ik de stad in om een drankje te doen met Leo en Rachel. Het is gezellig, we spelen ook een potje pool. Rachel en ik kunnen er niets van, maar dat maakt niet uit. Het is toch wel gezellig haha.

Leo vertelde dat hij graag nog de wandeling naar Queenstown Hill wilde doen, dat wil ik ook wel. Rachel gaat maandag naar huis, dus die kan niet mee. Maandag komt Leo mij ophalen en wandelen we samen naar de top. Het is een prachtige wandeling met weer een nog mooier uitzicht. Het is ook weer een hele klim, poehoe. Haha ik ben echt niets gewend in ons platte landje. Ach, het is het waard. De wandeling gaat door het bos met dennebomen en veel mooie rood-met-witte-stippen-paddestoelen;) het doet me aan het werk denken en het liedje over kabouter spillebeen, wat ik vaak met de kinderen zing. En dat vertel ik tegen Leo, hij weet me zo ver te krijgen dat ik het nog voor hem zing ook haha. Vrolijk huppelt hij op de toon van het liedje haha. Ja, grappig momentje. Nadien leg ik uit wat ik zojuist gezongen heb, want hij begreep er natuurlijk geen snars van haha.

Na deze wandeling ga ik weer terug naar mijn hostel en op mijn kamer ontmoet ik Julia, weer andere Julia uit Duitsland. Leuke meid, we kletsen gezellig en de tijd vliegt. Ze vertelt over haar moeder die ‘verliefd’ is op de Nederlandse taal en dat Julia dat nooit heeft begrepen, totdat ze nu zelf veel Nederlanders heeft ontmoet en heeft horen praten. Op een gegeven moment later in de week app ik met Manon door middel van de gesproken berichtjes, met een giechelende Julia naast me haha.

Goed, terug naar die maandag. Ik had in de Golden Bay Richard ontmoet, die nu ook in Queenstown is. We besluiten wat te gaan drinken. Hij heeft net een meerdaagse wandeling door de Milford Sound gedaan met twee mannen en een vrouw uit Australië. Daar drinken we wat mee. Wat een leuk gezelschap weer. De vrouw blijkt een rechercheur bij de zedenpolitie te zijn. Wauw, dat is nog eens iets anders dan de gemiddelde reiziger die je ontmoet, die meestal niet echt weten wat ze willen haha. Zij zijn hier alleen naartoe gekomen om die track in Milford Sound te doen. Het is een leuke avond. De volgende dag heb ik een dagtrip naar Milford Sound geboekt. Ik ga niet wandelen, maar met de bus er naartoe en een cruise. Het weer zit niet mee, het is erg bewolkt, het regent en het is koud. Uiteraard heb ik me hier goed op gekleed en geniet ik alsnog, want het is prachtig. Grote bergtoppen en watervallen mag ik bewonderen. Maar door de lage bewolking krijg ik niet het magische plaatje van de Milford Sound wat zo bijzonder is. Toch mag ik niet klagen, ik geniet toch wel. Het heeft ook wel iets mysterieus, die bewolking zo.

De andere dagen in Queenstown beleef ik ongeveer hetzelfde als in Wanaka. Het is wederom aan een prachtig meer en een gezellig centrum. Het weer in Queenstown zelf is goed, dus ik geniet van het zonnetje en loop wat rond langs het water, door de prachtige tuinen en relax op de vele stukken gras die aan de waterkant te vinden zijn. Oh en ook hier hebben ze een Patagonia winkel, dus daar ben ik ook meerdere keren langsgeweest:) Queenstown staat bekend om de vele en avontuurlijke activiteiten, met als hoogtepunt de bungeejump. Maar ik vind dat ik genoeg heb gedaan, dus besluit niks meer op dat gebied te ondernemen.

Ik raakte aan de praat met de manager van mijn hostel over mijn werk, hij vertelde dat hij een zoontje heeft van 9 maanden die ook net naar het kinderdagverblijf gaat. Hm, zou eigenlijk wel interessant zijn om daar eens een kijkje te nemen. Ik besluit de stoute schoenen aan te trekken en hem te vragen of ik daar een kijkje mag nemen. Helaas, die is niet hier in de stad, een half uur met de auto buiten de stad. Maar, zegt hij, er zit er hier een om de hoek, mag vast wel. Ik ga er naartoe en ik word enthousiast ontvangen. Leuk om te zien en weer even te proeven van het werk. Ik ben dol op mijn werk en als ik hier zo rondloop heb ik ook weer zin om aan de slag te gaan. Het kinderdagverblijf is daar niet zo anders dan hier, behalve dan dat het buiten spelen daar nog meer geintegreerd is dan bij ons. Maarja, met zo’n klimaat kan dat ook veel beter. Leuk om het eens te zien daar!

En dan zit Queenstown er ook weer op. Mijn volgende bestemming is Stewart Island, ook daar heb ik weer veel zin in!