En dan is het ineens echt-echt... Deel 2/2
Door: Penny
Blijf op de hoogte en volg Penny
18 Januari 2015 | Australië, Katoomba
Zaterdag vertrek ik met de trein naar de Blue Mountains, daar heb ik twee nachten een hostel geboekt, zodat ik daar even de rust kan pakken. Een stuk van het treintraject blijkt afgesloten en er worden bussen ingezet voor dat stuk. Voor mij alleen maar mooi, want de bus rijdt over de Harbour Bridge, wat een mooi uitzicht geeft. Heb ik dat toch ook maar mooi gedaan.
Het blijkt een goede keuze, meteen na het uitstappen van de trein, voel ik de rust en voel ik me meer ontspannen. Jaaa... dit is wat ik wil en dit is waar ik voor ben gekomen. Sydney is zo groot en overweldigend, allemaal beetje teveel van het goede in het begin. Nu even op adem komen en na dit bezoekje nog drie nachten Sydney.
Maar jeetje wat is het hier mooi in de Blue Mountains! Ik koop een ticket voor de Hop on Hop off bus, die me zo op de mooiste plekken brengt, waar ik dan kan rondlopen, genieten, foto's maken en weer met de bus naar het volgende punt kan rijden. De busroute duurt een uurtje, en telkens ben ik met een uurtje klaar bij een punt, dus heb ik gezellig steeds dezelfde chauffeur, een vriendelijke en gezellige oudere man. Hij legt me steeds uit wat ik het beste kan doen en heeft zicht op wat te haalbaar is. Tijdens een van de ritjes zie ik een oudere vrouw oversteken, ze loopt wel krom, maar ziet er niet heeeel oud uit, ze is redelijk hip gekleed en haar haren zijn geverfd en netjes in model. Ja, zegt de chauffeur, zij is al 93 jaar, want hij ziet dat ik naar haar keek. Elke week gaat ze nog naar de kapper. Haha.. altijd leuk van die 'inside information'.
Aan het einde van de busroute heb je de mogelijkheid om een ritje met een kabelbaan of een trein te doen. Hij adviseert me de trein, die gaat langs een rotswand en de kabelbaan geeft me in principe het uitzicht dat ik al van verschillende kanten heb bekeken. Voor de trein moet ik eerst 'even' naar beneden lopen. Het zijn trappen en ik denk ach, trappen naar beneden, dat moet wel lukken. Daar kom ik dus van terug! Zo'n 30 - 45 minuten steile trapjes naar beneden met op veel punten geen reling.. toch wel even pittig. Als ik was gevallen had ik zomaar ergens heel veel onder de blue mountains kunnen liggen. Maar ik kan het navertellen dus het is goedgekomen;-) De trein blijkt een heel steile te zijn! Die vroeger werd gebruikt bij het werk in de mijnen. Het was maar goed dat ik geen hoogtevrees heb, het was leuk! Dan weer terug in de bus en naar m'n hostel. Douchen!
En dat heb ik zojuist gedaan, gedoucht en weer fris heb ik dit verhaal geschreven! Ik dacht ik houd het wel kort, maar sorry... dat is me niet gelukt! Het is hier nu 18:00 uur. Ik ga zo wat eten, relaxen, lezen en morgen weer terug naar Sydney.
Veel liefs van mij!
ps. Ohja.. het is hier heeeeel mooi weer:)
Het blijkt een goede keuze, meteen na het uitstappen van de trein, voel ik de rust en voel ik me meer ontspannen. Jaaa... dit is wat ik wil en dit is waar ik voor ben gekomen. Sydney is zo groot en overweldigend, allemaal beetje teveel van het goede in het begin. Nu even op adem komen en na dit bezoekje nog drie nachten Sydney.
Maar jeetje wat is het hier mooi in de Blue Mountains! Ik koop een ticket voor de Hop on Hop off bus, die me zo op de mooiste plekken brengt, waar ik dan kan rondlopen, genieten, foto's maken en weer met de bus naar het volgende punt kan rijden. De busroute duurt een uurtje, en telkens ben ik met een uurtje klaar bij een punt, dus heb ik gezellig steeds dezelfde chauffeur, een vriendelijke en gezellige oudere man. Hij legt me steeds uit wat ik het beste kan doen en heeft zicht op wat te haalbaar is. Tijdens een van de ritjes zie ik een oudere vrouw oversteken, ze loopt wel krom, maar ziet er niet heeeel oud uit, ze is redelijk hip gekleed en haar haren zijn geverfd en netjes in model. Ja, zegt de chauffeur, zij is al 93 jaar, want hij ziet dat ik naar haar keek. Elke week gaat ze nog naar de kapper. Haha.. altijd leuk van die 'inside information'.
Aan het einde van de busroute heb je de mogelijkheid om een ritje met een kabelbaan of een trein te doen. Hij adviseert me de trein, die gaat langs een rotswand en de kabelbaan geeft me in principe het uitzicht dat ik al van verschillende kanten heb bekeken. Voor de trein moet ik eerst 'even' naar beneden lopen. Het zijn trappen en ik denk ach, trappen naar beneden, dat moet wel lukken. Daar kom ik dus van terug! Zo'n 30 - 45 minuten steile trapjes naar beneden met op veel punten geen reling.. toch wel even pittig. Als ik was gevallen had ik zomaar ergens heel veel onder de blue mountains kunnen liggen. Maar ik kan het navertellen dus het is goedgekomen;-) De trein blijkt een heel steile te zijn! Die vroeger werd gebruikt bij het werk in de mijnen. Het was maar goed dat ik geen hoogtevrees heb, het was leuk! Dan weer terug in de bus en naar m'n hostel. Douchen!
En dat heb ik zojuist gedaan, gedoucht en weer fris heb ik dit verhaal geschreven! Ik dacht ik houd het wel kort, maar sorry... dat is me niet gelukt! Het is hier nu 18:00 uur. Ik ga zo wat eten, relaxen, lezen en morgen weer terug naar Sydney.
Veel liefs van mij!
ps. Ohja.. het is hier heeeeel mooi weer:)
-
18 Januari 2015 - 09:05
Manon:
Hee Zus!
Wat een geweldig verhaal! Ik ben net wakker en zag het mailtje binnenkomen dus ben meteen gaan lezen! Fijn om te horen dat je je in de blue mountains beter voelt dan in Sydney. Hartstikke logisch dat je moet wennen dat je alleen bent en dan ook nog eens andere kant van de aardbol.
En wat heb je al een gave dingen meegemaakt! Contact met andere mensen heb je veel sneller als je alleen bent lees ik wel, echt leuk!
Geniet er van zus! Ben zo trots op je dat je dit doet!
Xxx knuffel
-
18 Januari 2015 - 10:11
Nicole V Prooijen:
Wouw!wat een spannend verhaal! Ik ben benieuwd
Naar het volgende verhaal! Geniet v het mooie weer
want hier wordt het met de dag kouder en sneeuw
gaat niet lang meer duren! Veel plezier! Gr nicole -
18 Januari 2015 - 10:22
Petra Hermans :
Wat een prachtig verhaal ,spannend geniet van het mooie weer
Gr Petra hermans !!!! -
18 Januari 2015 - 10:34
Hennie Embregts:
Wow!!!!
Wat is het lezen van je verhalen geweldig.
Krijg het geviel dat ik naast je loop.
Trappen heb ik even overgeslagen haha
Sidney... Ooit wil ik daar ook naar toe.
Blijven schrijven lieffie voor mij kunnen je verhalen niet lang genoeg zijn!! -
18 Januari 2015 - 10:55
Marijke V Haastrecht:
Wauw Penny, wat super leuk om te lezen allemaal. Zo knap wat je doet! Geniet. Liefs Marijke -
18 Januari 2015 - 11:30
Kelly:
Wauw Penny!
Wat een verhaal zeg, bleef spannend tot de laatste regel ;)! Geniet van deze mooie tijd, het ontmoeten van nieuwe mensen en het opdoen van nieuwe ervaringen !
Liefs Kelly -
18 Januari 2015 - 12:29
Tante Hanneke:
hoi penny wat een verslag joh ,je schrijft zo levens echt dat als het hier niet zo koud was ik bijna naast jou zou kunnen staan . Wat maak je nu al mooie dingen mee en ook wel een beetje enge maar daar lezen we dan maar snel doorheen want ik heb n.l. wel hoogte vrees.nou meid nog veel reisplezier en wij kijken nu al uit naar je volgende verslag.
Gr.Kus vanuit nieuwkuijk -
18 Januari 2015 - 14:10
Miranda:
Geweldig. Zet 'm op McLeod! -
18 Januari 2015 - 18:57
Babsie:
Heerlijk om te lezen...echt niet te lang!
Geniet maar lekker, dapper nichie... X -
18 Januari 2015 - 22:27
Anja Goijaerts:
Hoi Penny,
Wat leuk om te lezen hoe je eerste ervaringen down under zijn.
Ik wens je heel veel bijzondere momenten.
liefs, Anja -
19 Januari 2015 - 23:55
Penny:
Bedankt voor jullie leuke en lieve reacties! Zo fijn om dat te krijgen:)
Liefs, Penny -
20 Januari 2015 - 07:36
Saskia:
Hey Penny!
Gaaf hoor! Je schrijft leuk, kan me helemaal inleven!
veel plezier en geniet er lekker van!
Groetjes, Saskia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
