Kaikoura

Kaikoura

Picton ligt in het noorden van het zuidereiland, ik ga tegen de klok in rondreizen om te eindigen in Christchurch, want vanaf daar vlieg ik 27 maart naar huis. Maar tussen Christchurch en Picton aan de oostkust ligt een mooi plaatsje genaamd Kaikoura. Hier kun je zeehonden, dollfijnen, walvissen, albatrossen spotten! Vanwege de rijkdom aan vissen in dit gedeelte van de oceaan komen deze diersoorten hier op af en is dit dus een gewild leefgebied, mooi voor ons dus! Ik wil dit zeker niet missen, dus ga hier eerst naartoe voordat ik verder reis. Het is druk daar heb ik gehoord en vanwege weers- en zeeomstandigheden worden tours nogal eens geannuleerd. Ik besluit hier 4 nachten te boeken zodat ik die speling ook heb. Het is zo druk hier dat ik twee verschillende hostels moet boeken, omdat er geen een vrij is die 4 nachten achter elkaar vrij is. Geen punt!

Wanneer ik met de bus in Kaikoura aankom schijnt de zon en is het prachtig weer. De busrit is een prachtige route langs de kust, wanneer we dichterbij Kaikoura komen zien we tientallen zeehonden relaxen op de rotsen langs de kust. Gaaf hoor! Eenmaal in Kaikoura check ik snel in, drop mijn tas en ga eerst snel naar de Dolphin Encounter om een dolfijnentour te boeken, het liefst zwemmen. Blijkt dat ze de komende ruim 10 dagen volledig volgeboekt zijn, pfff... Maar! Ze hebben een wachtlijst, ik laat mijn telefoonnummer achter en als iemand zich de komende 3 dagen afmeld gaan ze de lijst afbellen. Degene die het eerst zijn telefoon aanneemt krijgt het plekje. Dus als je telefoontje mist heb je dikke pech. Zo, ben nog nooit zo op mijn telefoon gefocust geweest. Om je kansen te vergroten kun je ook op tour tijden komen en als iemand zich dan last minute afmeld heb je weer voorrang op de bellijst. Ze gaan drie keer per dag, om 5.30, 8,30 en om 12.30. Dus de volgende ochtend zal ik om 8.30 bij ze op de stoep staan. Die van 5.30 vind ik toch te vroeg voor een misschien.

Nu dan maar genieten van het mooie weer! Kaikoura is een heel klein dorpje, het centrum is eigenlijk maar 1 straat. Velen zouden het maar saai vinden om hier langer dan een dag door te brengen, maar ik vind het juist wel leuk. Ik ga op een bankje op het strand zitten en geniet van de warme zon op mijn huid, het zien van verschillende mensen die langs wandelen of op het strand zitten, het uitzicht op de bergen langs de kust. Vanwege de rijkgevulde zee is het dè plek om vis te eten, voor mij wordt het fish and chips. En ja hoor, lekker dat het is! Ik eet blue cod, zegt me verder niets, maar het is heerlijk! De frietjes zijn ook perfect gebakken en lekker zout zoals ik het graag heb en krijg het uiteraard, zoals het hoort, in papier geserveerd. Ik loop nog wat rond en ga dan tevreden naar bed. Helaas niet gebeld, maar ga morgenvroeg een poging wagen.

Vandaag vroeg opgestaan om hopelijk een plekje op de tour te bemachtigen. Maar helaas, iedereen komt gewoon opdagen. Vandaag is het wederom heerlijk weer, dus ga op mijn strandlaken aan de zee liggen, met mijn telefoon binnen handbereik en volume op hoog. En tijd in de gaten houden om om 12.30 weer een poging te wagen. Heerlijk relaxt lig ik te lezen op het strand, nouja oke, op het stukje gras dat er is aangezien het een kiezelstrand is;). En ja hoor, dan gaat miin telefoon! Yes! Morgenvroeg om 5.30 uur hebben ze een plekje. Maar... de vooruitzichten zijn niet heel goed, dus kan zijn dat het nog geannuleerd wordt. Weer verder hopen dus. Rest van de dag kan ik volledig ontspannen en relaxen, want hoef niet meer op mijn telefoon te letten. Ik vul de rest van de dag met lezen, genieten van de zon, wat rond wandelen in de straat, echt een typisch lekker lui vakantiedagje. Ik sluit de dag af door een pizza te gaan eten in een italiaanse pizzeria. Wow, mijn god, wat is die pizza lekker! Ik voel me ineens heel dicht bij Imke in Rome, bijna alsof we samen ergens bij jou een pizza eten, mmm! Lekker dun, vol smaak, knappperig, perfect! Voldaan ga ik naar bed de wekker staat op 4.30 uur. Ik moet om 5.10 bellen of de tour doorgaat, spannend! Ze wachten nog 10 minuten af, dus tegen half 6 bel ik nog een keer met de vraag of ze goed nieuws heeft. Ja en nee, vanwege de ruige zee gaat het wel door, op het nippertje, dus ze adviseren alleen te gaan zwemmen als je een ervaren snorkelaar bent. Pff wat een moeilijke beslissing. Ik heb pas 1 keer gesnorkeld, dat was vorig jaar in Vietnam, in een heel kalme zee. Toen had ik echt paar minuten nodig om rustig te wennen. Hoe zal dat nu dan gaan in zo'n wilde zee waar de golven over je heen zullen slaan en er water in je snorkel komt, het moeilijk is om de boot in en uit te gaan..? Ik besluit dan maar niet te zwemmen en naar de dolfijnen te kijken. Een moeilijke beslissing, want ik wilde graag zwemmen. Maar het is ook zonde van het geld als ik er niet van kan genieten.
In de bus naar de boot blijk ik de enige die niet gaat zwemmen en voel ik lichtelijk wat spijt. Eenmaal op de boot en op zee, ben ik blij met mijn beslissing. Wat een hels boottochtje! Het lijkt wel een achtbaan en jullie weten wat ik daar van vind... nu ben ik blij dat ik de dolfijnen vanaf de boot mag bewonderen. Wanneer de rest gaat zwemmen zie ik de dolfijnen rondom de boot zwemmen en mooie sprongen maken, en wat zijn het er veel! Volgens de gids zijn het er wel drie honderd. Ik weet gewoon niet waar ik moet kijken. Omdat de boot natuurlijk schommelt is het lastig foto's maken. Ik besluit mijn camera dan ook maar gewoon weg te doen en te kijken en alles goed in me op te nemen. Wat vind ik dit bijzonder zeg. Ja, ondanks het feit dat ik niet ben gaan zwemmen, geniet ik. Wat ik vooral bijzonder vind, is dat dit wilde dolfijnen zijn en zij er zelf voor kiezen om dicht bij ons te komen. Zoals ze van de organisatie al zeiden, de dolfijnen zijn er niet om ons te vermaken, wij vermaken de dolfijnen ;-) het is een voorrecht dat wij ze mogen 'bezoeken' en zo voelt het voor mij ook.

Dan zijn we terug en is het pas 9 uur in de ochtend haha. Naar mijn hostel voor een warme douche want wat was het koud op de boot! En op naar mijn volgende hostel. Deze ligt iets hoger waardoor we een prachtig uitzicht hebben, nog net iets mooier dan het andere hostel. Ik vind dit hostel prettiger, er hangt een fijne, gezellige, knusse en huiselijke sfeer. Ik doe een was, en ga het stadje in. Ik trakteer mezelf nog eens op een heerlijke portie fish&chips voor de lunch. Ik loop nog eens door de straat voor ik terug ga, vandaag laat de zon zich niet zien en dat zorgt voor een fris weertje. In het hostel verdiep ik me in het walvis spotten. Je kunt met de boot gaan kijken, vanuit een helikopter of vanuit een klein vliegtuigje. Met de boot kom je dichterbij, maar omdat de walvis zo groot is zie je maar een deel. Vanuit de lucht zie je de walvis compleet. Aangezien ik al een helikoptervlucht en een boottocht heb gedaan besluit ik te kiezen voor het vliegtuigje, lijkt me op zich al een heel ervaring. De kans is groot dat we een walvis kunnen zien, maar er zijn geen garanties, dus mocht ik geen walvis zijn, heb ik toch maar mooi zo'n vlucht gedaan. Het staat gepland voor morgenochtend.
In dit hostel zijn leuke mensen. Ik ontmoet Mira uit duitsland, Nalan uit duitsland, Chelyn uit Nederland en John & Mary uit Australië. Nalan en Chelyn gaan na NZ naar vietnam, dus ik vertel hen over mijn ervaringen. Dat is leuk, ze worden er helemaal enthousiast van en ik ook. Heerlijk! John en mary zijn er ook geweest dus kunnen lekker met zn allen over Vietnam kletsen. John en Mary zijn mensen van rond de 60 en wat zijn het lieve mensen. John doet me een beetje aan ome Peter denken, dus ja die kan niets meer fout doen;) zij hebben een auto en willen 's avonds nog even naar de peninsula rijden, waar vaak zeehonden zitten, of er iemand zin heeft om mee te gaan? Ja hoor, gezellig. Hopsa, Nalan gaat ook gezellig mee. We spotten een paar zeehonden, ver weg. Mooi hoor. Het is eb en kunnen daardoor een heel eind over de rosten lopen. Wat is het hier mooi! Vervolgens weer terug en nog wat kletsen voordat ik naar bed ga.

Dan is het zover, tijd voor de Whale watch flight, ik word nog een paar keer gebeld door Air Kaikoura om het iets te verzetten. Walvissen duiken namelijk meestal voor zo'n 30-45 minuten naar beneden om vervolgens ongeveer een kwartier boven te zwemmen voordat ze weer naar beneden duiken. Ze proberen die vluchten dus op het gedrag van de walvissen aan te passen. Vandaag is het 15 februari, de verjaardag van Maarten. Een gekke dag om hier 'alleen' te zijn en niet even bij tante cobi en ome peter langs te gaan. Denk aan jullie! Ook aan Linda en kids en Hans en Heidi en kids, liefs voor jullie allemaal! Aan de andere kant vind ik het dan ook wel weer bijzonder om juist vandaag zo'n vlucht te maken, wat dichterbij de wolken...
Ik ga uiteindelijk om 12 uur de lucht in met nog twee anderen. We hebben geluk, binnen 5 minuten zijn we bij de walvis, wauw, wat is ook dit weer bijzonder zeg. Het is een Sperm Whale die we zien, er varen ook twee boten langs en daaraan kun je zien hoe groot de walvis is, echt heel groot. En we zien hem ook weer naar beneden duiken, wat prachtig en machtig! Er blijkt er nog een te zwemmen, we vliegen er snel naartoe en zien deze walvis ook nog even zwemmen. Vervolgens vliegen we verder, waar we nog boven de groep dolfijnen vliegen. Telkens als we boven een walvis of dolfijnen vliegen, vliegen we in rondjes, eerst linksom dan rechtsom, zodat iedereen een goed uitzicht heeft. Heel goed geregeld, maar ik merk dat ik er wel een beetje misselijk van word haha... rustig blijven en in en uitademen, dan komt het goed;) ten slotte vliegen we over de peninsula van Kaikoura om vervolgens weer terug naar het vliegveldje te gaan. Het was een prachtige vlucht van 40 minuten waar ik van genoten heb, ondanks dat ik een beetje misselijk werd.

In Kaikoura kun je een mooie peninsula walk doen, deze duurt zo'n drie uur. We gaan met Mira, Nalan en John en Mary. Ik had dat met Mira afgesproken na mijn vlucht te doen. We hebben weer geluk, we gaan stuk met de auto, waardoor we een deel niet hoeven te lopen. Het is nu vloed en wat is dat een verschil met de vorige avond. Bijzonder om te zien. We zien nu een aantal zeehonden van dichterbij, zo mooi! We lopen een stuk en dan besluit ik eerder om te draaien. Vanwege deze dag heb ik er gewoon behoefte aan om even alleen te zijn, even alleen met deze prachtige natuur, mooie wolken en mijn gedachten. Voordeel van alleen reizen, dan kun je dat gewoon doen zonder tekst en uitleg. Ik loop de weg terug naar het centrumpje, onderweg kom ik langs een kraampje waar ze verse vis van de grill verkopen, ik besluit een stukje zalm te bestellen. Ik krijg deze gserveerd met rijst en salade. En jeetje wat is die zalm lekker!! Mmm.. terwijl ik nageniet van dit visje komen Mira en Nalan eraan en bestellen ook lekker wat vis. Ik vind het prima om nu weer samen verder te gaan, dus wacht op hen en samen lopen we uiteindelijk terug naar het hostel.

Morgen is het tijd om uit te checken en naar Nelson te gaan. Ik sluit de avond af met Mira, we kletsen gezellig en ze geeft me tips voor de Golden Bay, waar ik heen wil na Nelson. We wisselen nummers uit, want zij is ook in Nelson als ik er ben, wellicht kunnen we samen nog wat ondernemen. Het was een bijzondere dag vandaag.

Ik heb genoten van Kaikoura! Op naar Nelson.

Liefs, Penny