Wellington & Picton

Wellington & Picton

Dat was dus Australië, wat heb ik genoten. Nu op naar Nieuw Zeeland. Na een super toffe, maar drukke week Tasmanië gebruik ik Wellington om lekker rustig aan te doen. Je zit zo'n week toch met een groep mensen bij elkaar en niet zoveel 'eigen' tijd, dus daar geniet ik nu van. Dat begint de eerste nacht in mijn hostel al goed, ik ben de enige, dus heb ik gewoon een privékamer. Ook best lekker! Zoals verwacht waait het in Wellington erg veel! Temperatuur is heerlijk als het niet zo hard waait, met de wind is het wat fris. Maar niks te klagen, het is een leuke stad en de zon schijnt in ieder geval!
Mijn eerste dag slaap ik lekker uit, heerlijk geen wekker nu. Ik loop de stad in om een beetje te verkennen, ik zit met mijn hostel centraal, dus dat is fijn. Ik loop rond langs de kade en geniet van het uitzicht. Ik ga ook even het informatiecentrum voor bezoekers binnen, haal wat folders en informatie, loop het centrum in, bestel een warme chocomelk mét marsmellows (gewoon omdat dat kan!) en lees op mn gemak wat in de folders en de lonely planet. Wat hangt er een heerlijke sfeer in de stad! Het centrum, met name Cuba Street, is gezellig druk en er spelen verschillende straatmuzikanten. Vervolgens op naar een supermarkt, terug naar het hostel, koken en lekker relaxt avondje lezen in folders, lonely planet en in mijn gewone leesboek. Ik heb besloten om een buspas van Intercity aan te schaffen, daarmee koop ik uren af en kan dan die uren gebruiken om van stad naar stad te reizen, ik kan deze ook inzetten voor de ferry naar het zuidereiland. Ik zeg, ideaal! Ik besluit dit de volgende dag te regelen bij het informatiecentrum om vervolgens de middag in de botanische tuinen door te brengen. Wanneer ik bij het informatiecentrum ben, vraagt die jongen of ik naar de parade ga kijken. Parade? Ja, vanwege het Sevens-festival (rugbyfestival) is er een parade, die begint over een kwartier hier om de hoek. Dat blijkt een goede tip! Het voelt een beetje als carnaval. Dit weekend is een rugbyfestival en dat houdt in allerlei festiviteiten waarbij mensen verkleed gaan en in het stadium spelen grote internationale rugbyteams korte wedstrijden. In de parade laten alle teams zich zien, met de een voorop een leuk dansje en de ander muziek. Het trekt veel bekijks en zelfs de lokale Dries Roelvink laat zich zien;-) Dat was leuk, dan nu naar de botanische tuinen. Ik ga met de cablecar naar boven, want dat is een must-do hier. Daar begin ik mijn wandeling door de tuinen en wat is het mooi. Veel verschillende bloemen en planten en veel bankjes op plaatsen met mooie uitzichten. Ik ben heerlijk relaxt en loop terug naar mijn hostel, op mijn weg terug loop ik langs een grote bioscoop. Zal ik dat doen? Waarom ook niet? Ik was hier om lekker de tijd te nemen en te relaxen, daar hoort voor mij de film bij! Ik besluit voor een simpele kinderfilm te gaan, Into The Woods met Meryl Streep en Johnny Depp, dus dat moet wel goed zijn. En hij was leuk!

De andere dagen doe ik het ook rustig aan, ik zie nog het mooie Te Papa museum, HET museum hier in Nieuw Zeeland. Het is ook echt heel mooi en heel groot. Zo groot dat ik besluit om het in twee delen te doen, niet dat het zoveel tijd kost, maar er is zoveel te zien en te lezen dat ik gewoon verzadigd was. Er is vanalles te zien, veel over de maori-cultuur, maar ook over andere dingen, zoals de kracht van de aarde, tentoonstelling over 75 jaar Air New Zealand en nog veel meer. Zeker een aanrader! Ik heb ook verschillende markten bezocht, een ondergrondse markt in een parkeergarage een soort kleine vlooienmarkt, was leuk om te zien! En een markt met etenswaren, zelfs een Hollandse stand met jawel, bitterballen en stroopwafels. Ik kon het niet laten en heb een stroopwafel getest. Hij kwam aardig in de buurt, maar echt niet zo goed als een originele Hollandse stroopwafel. In de supermarkt is trouwens ook een heel stuk met Nederlandse producten, zoals appelmoes, enige echte chocomelk, stroopwafels, augurken van de jumbo, zuurkool, hagelslag van de ruyter en nog veel meer! Echt grappig om te zien!
Er is in Wellington ook een klein strandje waar ik nog een middagje doorbreng op een dag waarop het zonnetje lekker schijnt en de wind ook gedeeltelijk achterwege blijft:) En de bioscoop was zo goed bevallen, dat ik nog een keer ben geweest, naar American Sniper. Ik vond het een heel goede en indrukwekkende film!

Ten slotte doe ik nog een laatste activiteit van het Wellington must do lijstje; naar Mount Victoria lookout. Het is een stijl pad omhoog van ongeveer 45 minuten lopen dat me naar een uitzicht op Wellington van 360 graden brengt. Wat een prachtig uitzicht, ik besluit er even te blijven zitten en ervan te genieten. Wat is het hier mooi zeg!

Na een aantal dagen rustig aan gedaan te hebben en vooral veel op mezelf ben geweest, bewust overigens, heb ik weer zin in wat meer natuur en gezelligheid om me heen! Op naar Picton!

De ferry brengt me in ruim 3 uur van Wellington naar Picton. De tocht is prachtig, we varen midden door de Marlborough Sounds heen, wauw wat een bergen, wat een uitzicht. Het is behoorlijk bewolkt, dus het uitzicht kan beter, vertelt mijn buurman, maar ik vind het wel iets hebben, iets mysterieus. Mijn buurman blijkt een lieve man te zijn die op het noordereiland was voor de bruiloft van zijn dochter. Ik krijg meteen een levensverhaal te horen, hij is nog zo vol van de bruiloft dat hij het gewoon moet delen en graag vertelt. Ik had al begrepen dat Nieuw Zeelanders wel van een praatje houden en dat blijkt dus ook zo:) Het is overigens niet vervelend en we hebben een gezellig gesprek. Hij besluit zijn telefoonnummer te geven voor het geval hij iets voor mij kan betekenen. Hij woont in Nelson en daar ga ik waarschijnlijk nog wel naar toe, dus wie weet komt dat nog van pas!

Bij de terminal word ik opgewacht door Nikki, de vrouw van het hostel, zij brengt mij en twee andere reizigers naar het hostel. Een beetje een lugubere naam voor een hostel, want het heet Tombstone Hostel, maar het ligt naast een begraafplaats, dus wel logisch. Ik heb dit hostel uit de lonely planet gehaald en het klonk goed. De grootste kamers waren al volgeboekt, dus heb de iets duurdere kamer; 4 persoons met eigen badkamer. Het blijkt een juiste keuze! Ik zie op de kamer vier netjes opgemaakte bedden (geen stapelbedden!) met een heerlijk dikke handdoek, zeepje en shampoo. Wauw wat een verwennerij, alsof ik in een hotel ben beland. Ik ben blij dat ik hier drie nachten heb geboekt. In de woonkamer raak ik aan de praat met Chris uit Ierland en Julia uit Duitsland. Ze hebben tips van andere backpackers gekregen over een wandeling en stellen voor die samen te gaan doen. Prima, gezellig!

De volgende morgen vertrekken we rond 9 uur naar het centrum waar de track begint. Het is een wandeling van ongeveer 3 uur, het einddoel is de Queen Victoria View. Het blijkt een prachtige wandeling te zijn, met ja, wel wat stijle stukken en veel omhoog en omlaag, maar wat word ik beloond met de uitzichten. Het is zo mooi, ik geniet weer volop en ben blij weer wat meer mooie natuur te zien. In Tasmanie heb ik ook veel gewandeld, maar dat was veel in tijdslimiet en nu was dat niet, dat was ook wel een fijne ervaring! Vanaf het viewpoint, kun je nog verder lopen, zo'n 40 minuten, maar ik besluit om te draaien, want die tijd komt bovenop die 3 uur. Ik vind het genoeg geweest voor vandaag. Julia en Chris gaan wel verder, dus loop ik alleen terug, nu een andere route en dus andere uitzichten. De heenweg was mooier, maar het was leuk wat anders te zien nu. Wanneer ik terug in het centrum ben ga ik een heerlijk welverdiend broodje bij de Subway halen. En daarna een heerlijke douche nemen in het hostel, want ja, er is ook een heel goede douche hier, met een krachtige straal! Ik ben helemaal relaxt en kook een lekkere maaltijd voor mezelf, pasta met tomaten, paprika en courgette, mijn favoriet! Er is hier ook een tv kamer met dvd's, ik neem een kijkje welke films er liggen en tot mijn verbazing zie ik dat er een film over Ned Kelly is, waarvan ik veel gezien heb ik Melbourne in de gevangenis en de bieb! Die besluit ik te kijken en Chris kijkt mee. Aan het einde van de film hebben meer mensen zich bij ons gevoegd en besluiten we nog een film op te zetten. Wat een typische relaxte Penny avond!

Julia had de tip van Gary, van het hostel, gekregen om naar LochMara te gaan, een soort resortachtig plekje waar je met de watertaxi naartoe gebracht wordt en daar kun je de hele dag doorbrengen. Je kunt er kayakken, ze hebben verschillende dieren, een art gallary en, heel belangrijk... veel hangmatten op prachtige plekjes! Ik ga samen met Julia daar naartoe. Het blijkt een succes, tenminste, als je van kayakken en luieren in hangmatten houdt, want die andere 'activiteiten' vallen best een beetje tegen. Maar dat geeft niet, kayakken en luieren is voor mij genoeg. We hebben ook echt geluk met het weer, geen wolkje aan de lucht en zo'n 25 graden. We beginnen met een kayak tochtje van ongeveer 1,5 uur. Het is zoooo mooi hier. We kayakken gewoon middenin de Marlborough Sounds. Bijzonder feit: er zijn hier veel, heeeeeeeeeeel veel, kwallen! Deze bijten/steken niet, maar toch vind ik het griezelig, maar ik ben er toch tussen gaan kayakken haha. Waren er echt onbeschrijflijk veel, wel heel mooi en bijzonder om de dieren van zo dichtbij te bewonderen.

Na het kayakkan eten we onze heerlijke zelfbereidde lunch, want oh ja, ook hier in dit hostel zorgen ze voor een gratis ontbijtje! Vers gebakken scones met jam, toast, thee en koffie, cornflakes. Jaja ik zei toch, verwennerij hier! Goed, lunchen dus. Daarna rondje over de rest van het resortje, maar dat blijkt dus beetje tegen te vallen. We besluiten lekker in de hangmatten te duiken. Heerlijk relaxt, ik lees wat, maar dat houd ik niet lang vol, ik doe een lekker dutje, gewoon omdat dat kan! Dan wil Julia nog meer gaan kayakken, ik besluit nog wat meer te luieren, dus ik verplaats naar vlakbij de kayak, let op de spullen, lees en kijk wat lekker rond terwijl Julia nog een rondje in de kayak doet en zelfs de kwallen trotseert en een rondje zwemt! Respect hoor.

Nu nog een laatste onthulling van het perfecte hostel... ze hebben een hottub! Haha.. dus Julia en ik sluiten onze relaxtdag af met een sessie in de hottub, met uitzicht op de haven, het water en de sounds. Hoe perfect wil je het hebben? We moeten er beiden gewoon van lachen, zo onwerkelijk voelt het. En nu zit ik hier achter de computer, gedoucht en ultiem ontspannen mijn verhalen weer bij te werken.

Morgen ga ik met de bus naar Kaikoura, daar verder genieten!

Liefs, Penny